8 Ocak 2011 Cumartesi

Her son yeni bir başlangıç

Saklambaç ile başladık biz, Benimle oyunlar oynamaya...

Melek'in anaannesinin mi ne evi var burda. Işık ve onunki gideceklerdi normalde biliyordum. Beni de çağırdılar dün. Melek gitar çalarsa gelirim dedim. Neyse çıktık yola. Otobüsler gidiyoruz falan o ne kalabalıktır. Erkek varlıklar sadece karı kız kesmek için biniyorlar sanki. Meleğe bakıyorlar zaten sürekli deli oldum. Kızılaydan çiğ köfte alıp 2. otobüse bindik. Lanet olsun ki bu daha doluydu. Şoför olacak adam sürekli firen yapıp durdu. hemde pat diye. Kızlar ile yanımdaki erkeğin arasında durduğum için çocuğa yapışmamak için epey çaba sarfettim. 

Eve geldiğimizde hepimiz bi yatağa sıkışıp televizyon izlemeye başladık. Saat daha 10 olmadan ışık ile sevgilisi başka odaya geçtiler. Melekle ben kaldım orda. Anlaşıldı beraber uyuyacaktık. Yer boşalınca tamamen yerleştik tabii yatağa. O arada sitede bahsettiğim kız vardı ya. Onunla sevgili olduk. Yani artık bekar değilim Karı kız kesme olaylarım bitti. Sonra herkese erkenden veda edip televizyonu da kapattım. Melek zaten çoktan hazırdı uyumaya bak bu süper oldu deyip yattı. Allah'ım o saatte yatakta olmaya hiç alışkın değilim. Uyuyamıyorum lan! Meleği izliyorum yanı başımda bana dönük yatıyor. Yok uyku gelmiyor. Sağa dönüyorum yok sola dönüyorum yok. Saat 1 civarı dalmışım hafiften. Melek sürekli uyandığı için 2'ye gelirken kalktı gene anında bende uyandım tabii. Sohbet falan ettik. Onun gözler kapalı tabii. Bi ara bana sarıldı. Sonra saçlarıyla oynadım. Çok severimde saat 4 falan oldu bu gene uyudu. Bende tüm gece onu izledim. Yanlıştı yaptıklarım ama sarıldım ona. Zaten başka birşeyde yapmam daha fazla. 6 falandı uyuduğumda.. Çok güzel bir geceydi herşeye rağmen. Huzurluydum en azından. Kalbim sanki ikiye bölünmüş gibiydi. Bir tarafta Hayal yani sevgilim. Diğer tarafta Melek vardı. Yani en azından gece böyleydi. 11 civarı kalktık. Melek yanımda olmasına rağmen o kadar yabancı geldi ki. Sıradan bir arkadaşımla uyuyordum sanki. Onun yanında kalmam için duyduğum ihtiyaç hepsi bir rüya gibi geçti. Gece onun için son kez şiir yazdım. Ve onunla herşey bitti...

Kahvaltıda lahmacun yedik. Doğuluda değiliz hiç birimiz ama. Böyle urfa falan sever acıyı ya. Gerçi hiç acı olmamıştı. Işık ve sevgilisinin boynu morarmış(!) anlaşılan gece maç vardı :Pp az dalga geçmedik hatunlarla. Asıl konu o morlukları saklayarak dolaşmakta sanırım. Valla bana her yer paris. Bakana çakarım yumruğu dert değil... Şimdi hala evdeyiz. Melek karşı koltukta uyuyor. En azından uykusunda çok tatlı diyebilirim. Üzerini örterim birazdan. O uyandığında da gideriz artık. Neyse hikayenin sonu böyle işte. 

Umarım Hayal ile herşey güzel olur. Başka hikayelere yine ve yeniden başlamak çok zor. Herşeyi baştan almak. Başkalarında yaşadığın ilklerin yerini tutmayacak, tekrar tekrar oynanan tiyatro sahnesi gibi. Oynadıkça her defasında deneyim kazandığın ama heyecanın ve saf aşkın bittiği hikayeler. Bir daha aşık olamayacağımı biliyorum belki de. Hayal çok çabuk bağlandı gibi geliyor. Sanki içindeki sadece bir heves ve geçecek. Mesafeli davranıyorum birazcık. Belki rahatsız ediyor onu ama daha önce hızlı yaşadığım şeylerden biliyorum. Ne kadar hızla başlarsa o hızla son buluyor sevgi. Yavaştan gelişmeli herşey. Ve belki yavaşça aşk yeniden bulmalı beni...

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?