18 Ocak 2011 Salı

Bu hepimizin kaderi alışın artık

Finallerin içinde bulunduğumuz hafta dolayısı ile yazmak istedim gözlemlediklerimi ve duyduklarımı...

-Zaman yaklaştıkça Asıl kişimiz olan öğrenci not arayışına girecektir. Çünkü yıl boyunca elinde getirip götürdüğü deftere öğretmenin bakmadığı zamanlarda hiç not almamıştır.
-Bu zaman içerisinde bulamaz ise notları: yıl boyunca yanına bile yaklaşmadığı ders çalışan kesim ile bir anda kanka olacaktır. Bu geçici bir süreçtir kıskanmaya hiç gerek yok.
-Notlar birikip çoğaldıkça isyanlar başlayacaktır. Oğlum kaldık lan. Lan kesin kaldık. Varya kaldık biz. Tarzı cümleler sıkça duyulmaya başlar.
-Son geceye kadar her gün çalışacağım desede hiç çalışmaz.
-Bu dönem içerisinde market, kantin gibi işletmeler oldukça gelir sahibi olurlar. Çünkü öğrencimiz dersten kaçmak için her bahaneyi kullanacaktır. Bunlardan başlıcası yemek ihtiyacı. Sonrası Wc'dir.
-Anlamıyorum ya ben bunu hiç der. Hatta bütün öğrenciler dersleri hiç anlamamışlardır.
-Son gece sabahlamaya karar verir. Çünkü hiç çalışmamıştır. Bütün umutsuzluğu ile kağıtları eline alır. O saniye itibari ile başına ağrı girer ağrı kesici alır. Sonrasında değişir herşey. Önce müzik ile daha iyi çalıştığını düşünür. Sonra müziğe abur cubur eşlik eder. Sonrasında sıkılıp etrafa sataşır, mesajlar atar herkese. Bilgisayarını açar msn ile dersi aynı anda götürmeye çalışır. Yapamaz msn'in daha önemli olduğuna karar verir. Aradan oldukça zaman geçmiştir. Öğrencimizin uykusu gelmiştir. Bilgisayarını kapatıp notları eline alır ve yatarak daha iyi çalıştığına karar verir. Sonrasında zaten uyumuştur çalışamaz.
-Sınava girmeden sistem, sınav ve hoca dahil alakalı alakasız herşeye bir ton küfür eder. Çünkü öğrenci her durumda haklıdır.
-Sınavdan çıktığında küfürler artar. Kesin kaldım diyerek bırakır çalışmayı falan.

Bütün bunlar bütün sınav zamanlarında tekrar tekrar ve tekrar yaşanarak devam eder...

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?