Ailemi seviyorum ben yaaa

Sevmeyeceğim birşey varsa o da hesap sorulması. Köşeye sıkıştırmayın beni böyle.

Ailenin bir araya gelişini sevmiyorsam bu bana hesap sordukları içindir. Alıştım ben böyle 6 yıldır rahat olmaya. Ne paramın hesabını veririm ne de yediğim haltların. Eve geleceğim vakit bilgisayarımdaki her bir bilgi kırıntısını kenara köşeye saklarım. Sonra bunlar bir araya gelince soru yağmurları başlar. Sadece okulum hakkında! he bu kez farklıydı. Çünkü bu kez pirsingimi de kattılar soruların içine. Abim önce eliyle bir yapıştı o pirsinge. Dalgasına da olsa uzaklaştırmaya çalıştım. İlk anda pirsingime sıcak bakmayan ablam beni abime korudu ya işte o anı sevdim ben. Abim yine okul ve meslek hayatımla ilgili birsürü soru. En son master yapmamda karar kıldı. En iyisi onu yap sen diyor. Bütün bunların en güzel yanı dilediğin gibi gülebilmen espri yapmandır. Doğallıktır. Sevgidir. Ne olursa olsun hiç birşeyin kardeş yerini tutmayacağını bilmektir. Gariptir kardeşlik. En değerlisi o'dur. Ama hiç bir sırrını bilmeyen yine o'dur. En genel konuları konuşurken özellerini saklamaktır. Davranışlarını bildiğin için kolayca yönlendirebilmektir. Tepkilerini bildiğin için dikkatli olmaktır. Dikkatsizliklerin ve tembelliğin için fırça yemektir. Misafir muamelesi gördüğün için -he birde küçük olduğun için- işleri başkasının yapmasıdır. İstediğin gibi bağırmanın yanında bir ton bağırılmaktır. Herşeye rağmen güzeldir kardeşlik. İyi ki varsın diyebilmektir. Sabah akşam beni seviyor musun diye sorulmasıdır...

Anlatacağım şeyler gündüz aklıma geliyor. Sıra yazmaya gelince unutulup gidiyor. Ablamı seviyorum ben ya. Bu arada lezbiyen olsam ne olur dedim konu açılınca bişey olmaz herkesin kendi tercihi dedi. Eniştem lezbiyen olduğumu anlamış. Nerden bilmiyorum ama içgüdüleri geniş adamın yapcak bişey yok. Bilgisayarıma elini bile sürmedi burdan bilse diyeceğimde.

Söylerken herşey basit. İş yapmaya gelince herşey değişiyor. Mesela hayat bizim. Dilediğimiz gibi yaşarız onlara ne. Ama gel gör ki ailem hiç birşeyimi bilmiyor. Çok yakındım bu konudan. Çok uzadı biliyorum. Susuyorum.

Eski sevgilimden bahsetmek istiyorum. Ona bir isim bulsam iyi olacak. Mesela Lacivert. Evet evet o. İki gündür mesaj atıyor. Yarın, daha doğrusu saatler sonra buraya geliyor. Bu günlük, şiir karışımı birşeyler yazıyormuş benim hakkımda. Ben nedense onun hakkında hiç iyi şeyler yazıyormuşum gibi hissetmedim kendimi. Bir an suçluluk duygusu hissettim sanırsam. Yarın gelince ne yapacağım hiç bir fikrim yok. Hala dua etmekle meşgulum. Gelmesin diye. Çok üzülecek biliyorum. Israr edecek biliyorum. Ama ben ona dönemem. Bu hem benim hemde arkadaşlarım için büyük üzüntü ve şok olur. Umarım kısa sürede hemen gider... 

Not: Paragraf kullanmak ve imla. Hala korkunç derecede bilgisizim bunlarda. Birazda dengesiz...