Olsa da bir dilek hakkım

Azıcık annemin bünyesi, azıcık uyku dengesi he birde Zek benimle olsun noluuuuuuur.

Annem varya hatun kalktı ya vallaha kalktı. Gayet iyi dolanıyo ortalıkta -olağan ağrıları hariç-. O bünyeyi bana geçirmiş olsaydı bir hafta yatmazdım ben o yatakta. Tamam birazı benim nazımdı, uyku düzenim bozuk olduğu için ama olsun yine de daha erken iyileşebilirdim. Şimdi o uyuyor ben bu saatte burda aklıma esenleri yazıyorum. O sabah kalkacak inekçiklerimize bakıp evden gidecek. Ben hala uyuyor olacağım.

Zek ile konuşuyoruz. Allah'ım nolur o benim sevgilim olsun. Valla çok mutlu oluyorum konuşurken ya. Öyle böyle değil. Gerçi yanımda olsa bu kadar konuşmayızda. Biz bununla feci benziyoruz birbirimize, ama o fenerli orası ayrı. Arabalar, kızlar ve futbol başlıca hobilerimiz arasında. Tek bir sorunumuz var o da; dokundurtmuyor oluşu. Çok zekiyim bu arada sanki kız bana ilanı aşk etmişte kabul etmiyormuşum gibi birşey oldu sankim. Bana birşey hissediyormu onu bile bilmiyorum henüz. Biz böyle konuşurken arada hayalimsi birşeyler oluyor. Öyle pek hayalde sayılmaz. Mesela ben korku filmi izlemem, izlersem uyuyamam diyorum, o ben seni uyuturum diyor. Sonra konu ilerliyor falan en son durumda ise beni masal anlatarak uyutacak biri çıkıyor ortaya. Öyle işte. Bilmiyorum şuan yeniden uçacak gibiyim.

Doğum günü Marttaymış. Bunu öğrendim akşam akşam. Tüm akşamı ona alabileceğim hediyeleri öğrenmek için çalışarak geçirdim. Bir de çaktırmamaya çalışıyorum. Eminim hiç çakmamıştır(!) Neyse sonunda alabileceğim şeylerden biri kırmızı bir spor araba, uzaktan kumandalı. Bunu çocukken çok istemiş. Diğeri bir Liverpool forması. Araba daha cazip gelsede sanırım forma arayışına gireceğim. Çünkü onun istediği araba nasıl bir şeydi hiç bir fikrim yok. Formada 5-6 yıl önce oynanmış bir maçın forması olmasına rağmen kırmızı olanını almak yeterli olacak gibi görünüyor. En azından şükrettiğim kısım 23 Marta kadar vaktimin olması.

Bu arada 6 şubat -M-'in doğum günüydü. Ona da dönüşte bir Şebnem albümü ve bir şey daha alacağım. Diğer alacağım şeyi bilmiyorum çünkü kardeşi ile beraber alacağız kısaca anlattı da ben anlamadım. Bir çeşit kıyafet olduğu kesin. -M- bana da bahsetmişti ondan ama unutmuştum. Kardeşi hatırlattı. Neyse işte alacağız. Birde pasta alıp kutlarım sanırım.

Şimdi o eski sevgilim olunca çok saçma kutlayacak olmam dimi? Ama olmuyor. Ona çok büyük haksızlık ettiğimin ve acı çektirdiğimin farkındayım. O seviyordu hala biz ayrıldığımızda. Sonrasında ise hiç şans vermedim ona. Kendimi savunmak için hiç birşeyim yok. Haklı olduğumu da iddia etmedim hiç. Ama sevgi bitmişken onunla olmaya devam edemezdim. Bu; gelecek planları kuran O'na haksızlık olurdu. Tamamen suçsuzken acı çektirdim ona herşeyde. Belki de bana en fazla ihtiyacı olduğu zamanlardı. Bilmiyorum sonuç olarak vicdanım ile başbaşayım. Bir daha böyle bir hata yaparmıyım bilmiyorum ama sonuçları etrafımda belli etmesemde çok ağır oldu...