Bazen tarih kendini tekrarlamasın istiyorum.
Yeniden hasta olmak üzereyim. Berbat durumdayım. Üzerimde yeniden insanlar tepinmiş gibiyim. Offf of. Birazdan çıkacağım ve ilaç alacağım kendime. Geçen defa gibi bir hafta kadar yatmaya niyetim yok. Ödevlerimi bitirmem gerek hem.
Dün okul yeniden neredeyse boş gibiydi. İboy'larla oyun oynadık, Basketbol. Önce onlar oynadı ben izledim sonra 9 aylık oynadık sonra bende katıldım oyuna. Felaket bir oyuncuyum, en büyük kız çocuğuyum, Allah'tan anne olmadım zira bu kötü olurdu. Başka neler yaptık hatırlamıyorum ya. Ödevimi yapmaya çalıştım sanırım.
Ben bu Zek'i döverim. Kesin döverim. Facebook'a bakıyorum bir sürü arkadaşı var Lezce'den. Niye tanışıp konuşuyo onlarla ya. Niye ekliyo bide. Oof of! Hele bi uyansın o zaman hesap sorcam ona ben. Sanki sevgilimde hesap soruyorum he. Uyansında trip atayım bari başka ne yapabilirim ki. Ben buna trip atınca kötü oluyo ya. Ağır mı geliyo triplerim ne. Çok canımı sıktı bu arkadaş olayı. Bazen düşünüyorum vazgeçmeliyim bu çocuktan diye. Bazende istemiyorum çünkü hoşlanıyorum. Aşk falan değil ya. Belki de sadece alışkanlıktır ikimiz içinde konuşmak. Bilmiyorum bugünlerde koptuk iyice eskisi kadar fazla konuşmuyoruz yada basit şeyleri konuşup geçiştiriyoruz. Sanırım bu da başlamadan biten hikayelerden olacak gibi. Ama bitmesin ya. Doğum günü için İzmir'e gitmeyi planlıyordum ben.
Bilmiyorum ama en kısa zamanda birşeyleri karara kavuşturmamız gerek. Olacaksa da olmayacaksa da bileyim böyle arada kalmak canımı sıkıyor...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?