Neden burda başkası gibi davrandığımı düşündüm de. Şimdi kendim olursam bir gün ailem beni bulur. Yada başkaları işte bu korku başkası olmaya zorluyor beni. Ne kadar saçma. Kendim olmak isterdim sonuçta. Herkes beni ben olarak bilsin. Hatta ailem de bilsin (sonu ufaktan ölüm olurdu)
İnsanları başkası olmaya zorlayan şey ne ki? Yine diğer insanlar. Hani herkes hayatı suçlar ya, hayatı böyle yapan yine insanlar değil mi? Hayatın bir suçu yok. Ya da karakterini eksik bulan insanlar mı başkası gibi davranmaya çalışır ki? Sonuçta kendinde olmayan birşey için çalışıyordur o insan. Zaten başımıza ne geliyorsa elimizdeki ile yetinmediğimiz için geliyor ya. İnsan olmanın en kötü tarafı bu, Doyumsuz varlıklarız.
Hele eşcinselseniz ve aileniz bilmiyorsa hayatınız tam bir gizlilik içinde yürür. Hayatında söz sahibi olabilecek insanlar en büyük sorunlarınızı bilmeden yaşarlar. Sizi herkesten iyi tanıdığını düşünerek... Oysa hiç bir şey bilmiyorlardır.
Saçmalama aşamasındayım yine. Sonuç olarak Sırf kimse bilmesin diye gizli bir face, twitter ve blog üçlüsünü kurmak mı gerek illa. Sonra gizliden girersin sitelere. Çıktığın anda kayıtları temizlersin ki ardında iz bırakma. Hayatlarda böyle işte. O gizli kimliği kimse bilmediğinden dolayı yokluğunda etkilemiyor insanları...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?