23 Mart 2011 Çarşamba

Nedense bi kaç gündür gidesim geldi

Tiner kokan günlerin ikincisini yaşadım dün. Bu zamana kadarda yazmak içimden gelmedi. Blog kapalıydı malum. Bugün okuldan denedim açıldı büyük şok içinde anında geriye kapattım tabii. Etrafım sınıf arkadaşlarım tarafından kuşatma altında gibi gelmişti bi an halbuki kimsenin bana baktığı yoktu. Paranoyamı oldum ne? İçimdeki kıskanç canavarı öldürmeyi başaramadım ve o Zek'e işkence etmekle meşgul. Buraya iç sesimi yazsam yemin ederim o katili birileri polise şikayet eder. Neyse İboyla dün gözleme yedik ama çok güzeldi ya. Bugünde ilk kez okulun yemekhanesinde yedik. Bildiğin yemekhane iki yıldır burdayım hiç gitmemiştim. Bi anda lisedeki günlerime döndüm ben. Orda da aynı sistem vardı. Garip geldi be kötü oldum. Ben Lisemi çok seviyordum. Şimdi oranın doğallığını hiç bir yerde bulamıyorum ne insanlarda ne de şehirlerde.

 Okulun bilgisayarından sürekli film indiriyorum bir sürü filmim oldu beynim hamur gibi oldu. Bir kaç kitap bulup okusam iyi olacakta çok parasızım ya. Telefonum tamirden sonunda geldi ve ben paramı oraya yatırdım. Sinir oluyorum böyle durumlarda annemden para almayı sevmiyorum çünkü başka birinden de alamam Damla ayrı ama ondan da almak istemiyorum artık borç bile olsa. Bazen okul adı altındaki işkenceden kaçıp köyde yaşayasım var. En masrafsızı o yahu. Hem severim yanlızlığı doğayı. Şehirde çok boğuldum ben eve mi gitsem diye düşünüyorum ama eve gitmek demek annemin para vermesi demek istemiyorum bunun olmasını, ama kaçıp gidesim var bir yerlere. Her gün sokaklarda yürüyorum boş boş bu da bi yerden sonra bıktırıyor artık...
İnsanların hayatlarını mahvetmekten de bıktım -M- aradı bi kaç gün önce.Bir ton laf saydı bana. Kardeşine ne olduğunu söylemişti bu kardeşide ailesine anlatmış. Hak ediyorum o lafları ama bu ailesi öğrendiği için değil ondan ayrıldığım için. Sevmiyorken ne yapabilirdim diyerek kendimi haklı göstersemde sanırım suçum çok büyük benim. Bulaşmak istemiyorum bunun için kimsenin hayatına. İmkanım olsa her şeyi geride bırakıp, herkesten kaçıp hiç bilmediğim bir yere gidip yaşamak isterdim. Zek'i düşünmüyor değilim, bir yandan diyorum onu kendimden korumuş olurum onun iyiliği için olur ama ben bunu yapamam ki. Bırakamam onu. Böylesi bir sebepten gidemem onu üzemem ve sanırım kendimide giderek mahvedemem.
Bugün onun doğum günü. Yanında olamıyorum bile. Kendimi çok kötü hissediyorum ve daha kötüsü bugün yanında başka bir kız var! Biliyorum Zek bir şey yapmayacaktır ama içimdeki canavar yokmu neler neler fısıldıyor bana...
Neyse havadan sudan konuşmak daha mantıklı sanırım ama aklıma bir şey gelmiyor. Susayım ben en iyisi gece yazarım... He bir de Zek'i çok özledim ben...

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?