At tepmiş gibi

Dün at çiftliğine gittik Işık'la. Tabii gitmeden önce bir sürü şey oldu. Önce burda bir kulübe gittik ve eğitim için bir ton para binmek içinse randevu sordular. Olmadığı için binemedik tabii. Sonra netten bulduğumuz bir diğer adrese gitmeye karar verdik. Yani Gölbaşına. Dolmuşa bindik bilmediğimiz bir yere gidiyoruz zira. Adamda bilmiyormuş sizi yol girişinde bırakırım dedi. Tamam dedik. Orda indik markete gittik soracağız bir kadında bizimle inmişti sizi bırakırım eşim almaya gelecek dedi. Yağmur yağıyo tabii orda. Bi 10 dk bekledik sonra adam geldi. Bindik gidiyoruz falan. Işık bi tabela gördüm dedi çiftliğin, adam dedi ben bitane biliyorum ilerde o. Gittik biraz daha bizim aradığımız değildi o. İndik geriye yürüdük. Tabelayı bulduk bulmasına da 500 mt ilerde diyor çiftliği. Yani yolun dışına çıkıp orayı da yürüdük. O ara kısa bir an için güneş açtı. Çiftliğe vardığımızda da güneş vardı. Adamlar atları hazırladı tam bindim dolu yağmaya başladı. Şansa bak ya at huysuzlandı haklı olarak. Bi 5 dk öyle geçti. Sonra dolu geçti geçmesine de benim sümükler anında akmaya başladı. Ata binmek harika bir duygu ancak ritm öğrenme meselesi çok can sıkıcı. Kalk otur kalk otur. Bi taraflarınız acıyor. Sümükler akarken hiç hoş olmuyor bu. Hayallerinizdeki gibi öyle biner atı koştururum gibisinden bir şey beklemeyin. Önce yürütebilirseniz ne ala. Ritm öğrenmeyi kendimiz istedik sonrada bineceğiz geçici olmasın diye. Siz istemeyin keyfinize bakın. Attan indiğiniz an yürüyemiyorsunuz. Ayaklarınız tutmuyor. Adım atamıyorsunuz. Oturacak yer bulup oturun 2 gün kalkmayın ordan. Her tarafınız ağrıyor. İstisnasız vücudunuzun her bir santimi. Yürüyemiyor, eğilemiyor, uzanamıyorsunuz. Ne tarafa dönseniz vücudunuz isyanda. Merdiven çıkmak tam bir işkence. O ayak yukarı kalkarken tüm vücut çığlık atar gibi. Yaşlanınca neler olacağını biliyorum artık. Ve mümkünse ben yaşlanmadan öleyim.

Daha başka yazacak bir şeyim şimdilik yok. He bu arada bu ağrılara bir çözüm varmıdır  ki :/ :((