1 Nisan 2013 Pazartesi

"O" En değerli Hediye ve en güzel şaka

Rüyamda gördüm onu, tanımıyorum aslında kızı, daha önce gördüklerimden değil. Karakteri belki biraz tanıdık gelen o. Rüya bu ya hissediyorum o sevgilim, gelip sıcacık sarılıyor bana içimde çok derinde bir yerde hareketlenme oluyor. Ben bu kızı seviyorum onu da hissediyorum. Çok uzun zamandır kimsenin hissettiremediği bir şey o. Rüyanın geri kalanında onu mutlu edebilmek için uğraşıyorum işte dondurmalar falan alıyorum. Kıskanıyor beni birinden kim tam olarak bilmiyorum bunu söylüyor. Sonra hazırlanıyoruz tam dışarıya çıkacağız gerçekte odaya bir kız dalıyor ve ben uyanıyorum. Bir sürü küfür ederek...

Bugün annemin doğum günü. Ailemdeki herkesi aramayı denedim bazılarına ulaşamadım tabii, arayın annemi dedim bugün doğum günü kutlayın. Arattırdım da bazılarına. Bazılarına ise hiç ulaşamadım. Mutlu etmek istedim onu yanında olamasam da. Ben kendimi bildim bileli kimse kutlamaz annemin doğum günlerini. Bir tek ben ararım. Bazen de ulaşabildiklerime arattırırım işte. Üniversiteye başladığımda öğrendim onun doğum gününün bugün olduğunu. Şaka gibi değil mi? İşte ondan hiç bugünlerde hiç yanında olamadım. Abim aradı az önce, köye gitmiş annemin yanına. Konuşacak mısın dedi annemle, verdi telefonu ona. Pasta falan almış, bir kaç şey daha işte gitmiş yanına bu gece ilk kez. Mutluydu sesi, canım acıdı yanında değilim diye. Kapattık telefonu. 

Sabahı var bir de bunun. Öğrenciyim ben kontör denilen şeyi öyle etrafa kullanmam önemli bir şey olması lazım. Çağrı attım abime, rehberine kendi ellerim ile kaydettiğim numaram ile. Aradı kimsin dedi. EfsuN dedim, hangi EfsuN dedi. Çok iyi aile içi bağlarımız vardır. Kardeşin olan dedim öyle hatırladı. Rehberde de Kardeşim EfsuN yazıyor hani...


Şu yukarıdaki abimle olmasa da aile içi empati diye bir şey olabilir mi acaba. Abimi ve yengemi düşünerek facebookta bir şey paylaşıyorum onca kişiden bir tek abim üzerine alınıp cevap veriyor! Doğrudan diyemedim de evet sana bu yazı, yengemle ilgili diye. Konuyu başka yönlere çekip çekip ne yalanladım ne de doğruladım.

Yengem demişken ona ayrı bir sinir oluyorum. Bunun yüzünden abim köye gelemiyor yıllardır. Hani bu abime sayılamayacak kadar çok boynuz taktı ya. O boynuzlardan bazıları bizim o taraflardan. Abimde bundan dolayı gelmiyor. Profilinde bizim aile fotoğraflarımızı paylaşmış altına da yorum yazmış, bunlar ne zaman köye gitse özlerine dönüyorlar gibisinden bir şey. Çıldırdım resmen, lan senin yüzünden özünden çıkmış herif hala seninle yaşıyor, köye geldiği de yok neden bahsediyorsun sen diye. Atıştık epey orada bir de kendini haklı çıkartmaya çalışması yok mu iyice gerdi beni bilgisayar başında. En sonunda da bu laf böyle uzar EfsuN demiş. Bir sonraki yorumumun küfür olacağını bildiğimden yazmadım bir şey. Elimden gelse bir kaşık suda boğardım yani bugün. Kimi nasıl ikna ederse etsin, kim onu affederse affetsin ben affetmiyorum da unutmayacağımda. Geçmişin de her kısmını da silip atamam arkadaş.

Burada hayat böyle işte. Geri kalan zamanda yurttaydım gibi bir şey. Bir ara dışarıya çıktım gerçi, pek bir şey yapmasam da.Tez yazmam gerekiyordu bugün. Yazmadım. Kendime tatil verdim, neye güvenerek yaptıysam onu da...

1 yorum :

  1. :( sıkmamaya çalış canını iyi ol lütfen canım benim :(

    YanıtlaSil

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?