Dizime başını düşür uyu Saçlarım yüzünde gezsin Geceler uzun geceler boyu Ben yorgun sen güzelsin...

Gece uyuyamayan sabah kalkamayan bir şey olduğum için gurur duyuyorum kendimle. Öyle ki artık gündüz kurduğum hayaller gecelerime musallat oluyor. İyi ki korkunç şeyleri hayal dünyama bile sokmuyorum.

Yaz geldi diye pek çok blogta sporla alakalı şeyler paylaşılmış. İyi bir yazar değilim ama iyi bir okuyucuyum yani. Benim yaptığım en iyi spor ise uyumak.

Bunları anlatmayacaktım ben sanki ya. He şey Damla'nın bir sevgilisi olmak üzere. Ben ki kızın eski sevgililerine işkence etmiş insanım ama bu defaki adayı pek sevdim. Tamam o kadarda çok değil ama sevdim yani. İyi düşünceli ve Damla'yı üzmeyeceğine inanıyorum. Damla benim için fazla değerli biri. Neyse içimde bir kıskançlık parlaması var. Çünkü benden çok onunla vakit geçireceğine, unutulacağıma inanıyorum?!? Buna rağmen kendimi tutuyor aralarını bozmuyor ve hiç bir şey söylemiyor aksine çocukla mutlu olsun diye teşvik bile ediyorum yani. Yakında çocuğu facebooktan falan ekleyip Damla'yı mutlu edecek küçük şeyleri söyleyeceğim. Her sabah alıp götürdüğüm petitolar gibi. İşte öyle. Ne kadar kıskansam da hiç bozmayacağım aralarını hatta iyi olsunlar diye uğraşacağım yani. Üstüme düşen görevi yapmam gerek.

How i met your mother finale girdi. Sezon sezon dizi izlemek güzel şey yani. Yanlız son bölümün en sonunda gördüğüm kadarıylan Barney ile Robin evleniyor! çıldırsam yeridir ama değil mi? Robin çok güzel hatun olabilir ama Barney Quin'e aşıktı yani. Şimdi büyük bir şok ve merakla diğer sezonu bekleyeceğim. Bence diziler haftada iki veya daha fazla bölüm yayınlamalılar. Daha iyi olmaz mıydı? Hatta tüm bölümleri bir gecede bile izleyebilirdim yani.

Güzel bir hikayem olsun istiyorum. O hikayeyi ben yaşamak istiyorum üstelik. Yazmak ya da okumak değil yaşamak...