Aydınlık

Hiçbir vakit tam karanlık değil gece
Kendimde denemişim ben
Kulak ver dinle
Her acının sonunda
Açık bir pencere vardır.
Aydınlık bir pencere
Hayal edilecek bir şey vardır
Yerine getirilecek istek
Doyurulacak açlık
Cömert bir yürek
Uzanmış açık bir el
Canlı canli bakan gözler vardır
Bir yaşam vardır yaşam
Bölüşülmeye hazır.

 

Paul Eluard

 Bu da sevdiklerimden biri paylaşayım istedim. Daha önce yazdım mı bilemiyorum...

Bir başka kızla daha tanıştırdı Kurt beni. Şimdilik buna da isim vermeyeceğim. İlk gün sadece mesajla konuştuk. Ertesi gün resimlerini gördüm, oldukça tatlıydı da. Aynı gün sesimi duymak istedi. Sevmediğim halde konuşmayı. Konuştuk...  Sesinin tonu, gülüşü, heyecanı ya da mutluluğu. Bunları belli etmek istediği her ses Miray'a o kadar benziyordu ki. Hiç bir şey diyemedim çoğu zaman. Bahanemde hazırdı "konuşmayı beceremem." Şimdi kızla mantıklı ve normal bir şekilde konuşamıyorum. Farklı olduklarını bilsem de hep Miray canlanıyor gözümde. Herhangi bir şeyde söyleyemiyorum. Belki bir şeyler için cesaretim vardıysa da tamamen kayboldu. Hiç bir şeye hazır değilim hala..