24 Ocak 2012 Salı

Yine ben hasta yine ben yatakta

Hayatımın büyük düzenleri var. Mesela her eve gelişimde mutlaka hasta olurum...

Evet her zamanki sümüklü böcek ben geldim. Şu ara tatilde ne zaman köye gelsem iki gün içinde perte çıkıyorum. Eee haklı olarak tabii. Yıllardır doğru düzgün bakım yapılamayan ev, köyün kışı ile birleşince dayanamamış -şu geçen yıllarda zorlanan- arka kapı çıkıvermiş yerinden. Allah'tan evin alt katında inekçiklerimiz yatıyorda biz ikinci kattayız. Şimdi o kapının yeri bizim çardak dediğimiz üstü karlarla kaplı düz betona açılıyor. Köyün kışını da işe ekleyince borular donduğundan dolayı eve su gelmiyor. Kovalara doldurduğumuz sular tuvaletin orda buz gibi dahası o suyu annem taşıyor. İnsan sabah kalkınca yüzünü yıkayamıyor. Gerçi aynı insan hasta olunca yataktan kalkmaya gerek kalmıyor ki. Hele grip olmadan önce ayağım ve belim ağrıdığından dolayı pek kalktığım söylenemez. Yatamıyordum da aynı zamanda ağrılardan dolayı. -Bir kez daha haklı olarak yaşlanmadan ölmek istiyorum.- Oturduğumuz odadan çıkmadan yaşamaya çalışıyorum işte. Bugün annemin aldığı burun spreyi ile daha iyiyim, nefes alabiliyorum en azından.

Muhtemelen daha şikayet edebilecek çok şeyim vardır da ben o kadar da iyi değilim hızlıca yazıp gideceğim yatağıma geri. Şuan neden yatakta olmadığıma değinirsek lanet internet sadece camın ordan çekiyor.

Annem Yüzüğü sordu yine. Bunu daha önce de sorduğundan yine diyorum. Miray aldı dedim bende yeniden pek irdelemedi. Bence annem ona söylediğim 'lezbiyenim' ve geri kalan cümlelerimi unuttu. Miray hakkında sevgilim olduğunu belirtebilecek pek çok şey yapmama rağmen ısrarla sormuyor kadın. Acaba tepki mi gösteriyor o da bana. Ne bilim annem öyle pek tepkilerin kadını değil lafını bulduğu yerde gediğine koyar. Hiç te çekinmez. Bence unuttu o unuttu. İşte böyle. Açıkça anne sevgilim var diyemiyorum dersem yüzünde yıllar önce gördüğüm bi şok ifadesi vardı. Onu tekrar görmek istemiyorum ankaraya gidince telefonla söylerim. Biliyorum çok adiyim ama söylemem işte.

Miray'ın dün smsi bitti. Bende bunu unuttum. Sabahtan beri mesaj beklediğimi söylememe pek gerek yok herhalde. Böylesine ilgi meraklısı kıskanç biri olduğumdan dolayı tahmin etmemek elde değil. Ama napim uyanınca onun mesajını görmeyince o günüm pekte iyi geçmiyor.

İneğimiz doğurmak üzere buzağılar çok tatlı olduğundan dolayı seviniyorum işte kendi çapımda. Huh tamam gidiyorum. İyi geceler falan filan.

5 yorum :

  1. Geçmiş olsun.Buzağın doğunca o güzel kafasından öper misin benim için? :)

    YanıtlaSil
  2. Sağol :)) Buzağı doğunca öperim tabii hatta yerim onu bennn :D Resmini koyarım sanırım buraya :P

    YanıtlaSil
  3. çok sevinirim resmini koyarsan yaa gerçektenn =)yerim ben onu yaa =)

    YanıtlaSil
  4. :)) Ben ankaraya dönmeden doğmuş olursa koyarım mutlaka fotoğraf :P :))

    YanıtlaSil

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?