Çekim var

Alışkanlık olmuş her gün O'nun blogunu kontrol etmek... Engel olmalıyım bir ara kendime.

Sabahın köründe hastaneye gitmek zorunda kalmam, ilk aldığım randevu olan 10:30'u iptal etmemdendir. Sonrasında sadece 09:00'da vardı mecburen onu aldım. Gerçi bir işe de yaramadı. Doktor oldukça geç kaldı. Hiç keyfi değildi ama bence öyle olsa bu kadar sinirli olmazdı. Öyle bir esti ki etrafta o korkuyu anlatamam yani. Zaten bekleyenlerin içinde en genç benim olmam da fena rahatsızlık veriyordu. Mhrs sisteminden randevu aldım diye sanırım sistem bana torpil geçti 2. sırada girdim içeriye. Dedim ya estirdi diye ilk sesim çıktığında fark ettim ki titriyor. Az tepki verse tamamen kaybolacak yani. Onun yerine öyle şeker bi kadın çıktı ki. Az öncekinden eser yoktu ya. İlgilendi sorular sordu şunları yapsak daha iyi olur falan dedi. İlk gittiğim doktordan çok daha iyi çıktı bu. Mr ile Emg istedi ama. Elleriyle Emg yazıp verdi bir de, hoş sonra sekreteri bilgisayardan ikisi içinde kağıt çıkarttı ama.. Sonra çıktım işte. Çok uzamasını beklediğim iş erkenden bitmişti ya. Şimdi Mr ve Emg için randevu vardı.

Mr'ı hemen o binadan aldım ben. Sonra Emg'i sordum. Kadın öbür hastanede o dedi. Bizim hastanenin bi kısmını şehrin öbür tarafına yapmışlar. İlk gittiğim doktorda oradaydı bak. Neyse çıktım dışarı otobüs bekliyorum. Yaşlı bi teyze söylene söylene yaklaştı. Otobüs kartı yokmuş. Fazla olanı çıkarıp verdim ben. Sonra insan rahat bırakmasını bekler dimi? Yok o kadar çok soru sordu ki. Mümkün olduğunca üstü kapalı şeylerle geçiştirdim. Sonra telefonumla uğraşırken yüzüğümü gördü sanırım uzaklaştı bir anda. Keramet yüzükte dedim elimi hiç indirmedim bida. Başka bi teyzem telefona çekildi bu kez. Randevu almaya çalıştık ona. Sonra o da benimle öbür hastaneye kadar geldi. Yeğenine ayarlama çabaları evlenmeyi düşünmediğimi söylememe rağmen kesilmedi. Aslında demeliydim ben zaten evliyim Okyanus'la diye ama.. Neyseki diğer hastanede benden daha acilmiş işi hemen bıraktı gitti. Ciddi değilmiş demek ki.

Burda da Emg randevusu almak ölümdü ya. İnsan bi yer falan açar dimi. Sora sora bir doktorun asistanından alacakmışım randevuyu. Zor öğredim la. Sanki devlet sırrı istiyorum adamlardan. Neyse teee Eylül ayının sonuna verdi randevuyu... Allah razı olsun. Bilgisi gibi tarihten de cimri çıktı bunlar.

Bugünde Mr çekimi vardı işte. Gittim hastaneye in cin top oynuyo. Başka bi teyzemde geldi benimle o da mr çektirecekmiş. Ama yapışmadı bu korktu herhalde. Kapılar kapalı olunca konuştuk ilk. Başka bir girişten girdik. Danışma diye bir şey var-mış- sorduk o alt kattan sola dönün dedi. Lan aşağısı korkunç. Her adımda ses yankı yapıyor. Çocuk sesi bile yok. Telefonda çekmeyince benim korku aldı başını gitti. Döndük sola iki insan gördükte rahatladım. 4-5 kişi falan bekliyorduk. Bir de dat dat dat diye ses... Mr cihazıymış... Daha zamanım var diye cam kenarı bulmaya çıktım ben o da olmazsa yukarı geri çıkıp Okyanus'a mesaj atayım diye... 

Camı buldum da mesaj gitmedi. Onunla uğraşırken pat pat diye ses geliyordu arada. Her yere bakıp bulamadıydım, kuşun teki cama çarpıyormuş meğer. İçeride kalmış ama kurtaramadım fazla yüksekteydi umarım kurtulmuştur...

Mr felaketti yanlız. Kapalı alanda duramıyorum ben. O kadar kapalısında yani. Korkudan taş kesildim gibi bir şey hareket edemedim, gözlerimi çok açık tutamadım. Tarif edilen mavi-yeşil ışıkları da göremedim zaten. Bi makinenin sesi işte... Neyse ki 5 dk falan sürdü. Yoksa ordan nasıl çıkardım bilmem..

Damla da dönmedi zaten. Artık Ona'da dön gel diyemiyorum.. O kadar ısrar ettikten sonra yani kızar falan..