20 Aralık 2016 Salı

Aşk

Sana hiç O'nu anlattım mı blog? Okyanus'u? Nasıl sabahları kokusuyla uyanıp güne mutlu başladığımı... Şu değişen saat uygulamasında karanlık sabahlarımı aydınlattığını?

İşte huzur bu diyeceğim kadar çok sarılıyorum ona. Zira yazın değil sarılmak yanında bile duramıyordum. O ne biçim cehennem sıcağıdır ya. O ne nalet ne sinir bir şeydi öyle. Ama şimdi öyle mi? Havalarda azıcık soğukken sıcaklığına sığınmak gibisi yok. Öyle tatlı uyuyorum ki bir süredir. Ciddi ciddi huzur bu diyorum ya. İnsan daha ne ister ki?

Aynı evde yaşamakta çok güzel mesela. Yanında rahat olmak. Mesela ben hiç kahkaha ile gülmemişim şimdiye kadar. Onunla o kadar çok gülüyoruz ki, şimdiye kadar eksik kaldığımı fark etmemişim bile. Bunun gibi daha bir sürü küçük şey var hep ıskalamışım dediğim... O'nunla olmadan hiç fark etmemişim bunları.

Her sabah iyi ki varsın diyorum güne başlarken... İyi ki geldin hayatıma... İyi ki buldun beni, sayende her şey güzel şimdi...

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?