Vekalet

İnsanlar daha saldırgan hale getirilebilir bence. Yeter ki yeterince uğraşın.

Muhteşem ailemin mükemmel büyükleri ve doğduğum şehrin müthiş tapucularının eserini(!) düzeltmek için bugün notere gittik. Yer karışıklığımız, sadece bir abimin olması gereken yerin hepimize tapulanması ile başladı. Çok üzerine düşmedik, nasılsa verirdik bir ara dedik. Sonra bahsi geçen büyüklerimiz(!) 21 yıl önce ölmüş olan babamın üzerine yer böldüler. Tapuyu da nasıl olduysa ona yaptılar. Böyle herşey birbirine geçti. Bizde bütün kardeşler olarak notere gidip sahip olduğumuz bütün yerleri istediği gibi alıp satabilsin diye annemin üzerine geçirdik. Tam olarak geçirmek değil tabii, bizim yerimize alıp satabilecek işte vekalet vermiş olduk. Bizim üzerimizdeki yeri alıp, hakkı olan abime geçirecek. Diğer babamdan geçme yerleride kendi üzerine alacak ki, işletme, destek gibi şeyleri olması gerektiği gibi alabilecek.

Bir de benim olan yerin satılması gibi bir şey vardı. İstediği zaman onu da yapabilecek. Garip hissetmiyorum desem yalan olur. Zaten düşündüğüm yoktu yerler meselesini. Hem minnacık yer ya, varlığı ile yokluğu fark ettirmiyor sonuçta. Yine de tarifsiz bir gariplik var işte. Boş hissettirdi sanki..

Şu saldırganlığa gelince. Aynı gün içinde farklı kişiler tarafından taciz edilmek kendi alanımda rekor kırdırtırken, bunun dokunularak yapılması ise ayrı bir konu. O... Çocuğu diye bağırdığım adamın pişkince sırıtması ile bütün sinirim içimde birikti. Aklımda bir sürü işkence hayali ile geçirdim günü. Yeterince gücüm olsa yapabileceğimi de cidden düşündüm hani...

Çok çeşitli hayallerin sonunda yeniden Tanrı ile kavgaya başladım. Neden onlara üstünlük(!) ya da haklar verdiği ile ilgili. Hiç cevap gelmedi, gelmezde zaten. Kendi kendime şe ettim işte. En son gittiğim uç nokta ise (dün Onedio'da okuduğum, ceninlerin kadın olarak geliştiği ve sonradan testesteronun etkisi ile erkekliğe dair şeylerin oluştuğu bilgisi) erkeklerin kadın, kadınlarında erkek olduğu şeyi vardı. Şöyle ki, dinde erkek diye bahsedilen gerçekte kadın, kadın diye bahsedilende erkekmiş gibi bir düşünce. Biliyorum fena uçtum. Sonra düşünmeyi bıraktım zaten. Bu konuları düşünmek bana göre değil. Fena uçucu bir şeyim. 

İşe geri döndüğümde de her şey beni bekliyormuş. Bildiğin iş birikmiş lan! ben ki saatlerce boş oturabilen insandım. Oturdum hepsini tek tek hazırladım, kaydettim. Baskı için hazırlayacaktım ki patron ölçü yerleştirme yapmamı istedi. Tekrar önceki işleri kaydedip onun için ilk kareyi açtım. Elektrikler kesildi! Şanslıymışım he. Tekrar baştan yapmam saatlerimi alırdı. Sonra yarım saatten fazla oturduk. Gelmeyince dükkanı kapatıp çıktık. İnşallah yarın çocuklar işe gelir. Yoksa o işleri bassam bile tamamlamam mümkün değil. Adamın teki yarına bekliyor birini. Neyse en azından sadece baskılar kaldı geriye.