30 Ekim 2012 Salı

Gece Ve Pembe

Bütün kötü olayların içinde, herşeye rağmen mutlu hissedebiliyorsanız bu her şeye değer.

Saat 3 otobüsümle eve gidişimize dair tek bir anı canlandıramadım gözümde. Şuraya bir kaç kelimede ordan yazayım istemiştim, yazık oldu. Gittiğim geceyi ve ertesi günü de hatırlamıyorum aslında. Ne içtim acaba diye merak ediyordum ki unuttuğum bir şeyi farkettim şimdi; Bunamaya başladım.

Benim pislik, seçmece hediye gelen, iyi diye güvendiğim, rottweiler diye gurur duyduğum, kara gözlerine kurban olduğum ayı yavrusu adi hayvan Ares her yemeğini verdiğimde bana hırıl hırıl hırladı. Pis nankör. Doya doya sevemedim bile iti. Hele kurban bayramında etini de yemedi önüne verdiğimiz her şeyi sakladı, inek sağmaya bile gidemez oldum. Bu işime gelmedi değil hani üşeniyordum ama yine de yapıyordum işimi güzel güzel. Bağlı olduğu halde öyle korkak korkak geçtim hep yanından. Bu yalaka köpek daha önce bir kaç tanecik zincir kırdığından korktum yani. Ne kadar benim olsa it önüne yemek yok annem dışında kimseyi tanımıyor. Hele bir keresinde kabak aldı ya! O kabağı haklı olarak yiyemedide çürüyene kadar hiç bir yere geçememiştim.

Bu bayram hepiciğinden farklı olacak diye umut ediyordum. Ben ödevlerimi yapmak için odama kaçacaktım böylece kalabalık ailenin yaramaz veletlerinden kurtulacaktım falandı filandı. Sonra öğrendim ki bayrama sadece abim ve ablam geleceklermiş. En büyüklerinden yani. Öyle iki kardeş sadece yani az geldi dedim birşeycik olmaz. Neticede toplasan 6 yeğen sadece 4'ü küçük. Geri kalan ve bayrama gelmek isteyen ablacığım ve abiciklerimi gizli gizli gelişlerini iptal ettim. Boş masraf dedim gelmeyin dedim. En büyük ablamı da ikna ederdim de son dakika golü attı o. Neysem.

Arefe günü abim geldi ilk köye. Gecenin bir vakti, birine kızıp gelmiş. Zaten birileri birilerine kızınca kabak hep bize patlıyor. Neymiş eve yakınmış, motoru varmış o kadar yakın olupta gelmemesi ayıp olurmuş. Hangi hain kardeş yaptı bunu bilmiyorum ama yapmış işte biri. O gece geldi. Sabahta beni alıp dükkanına götürdü. Bayramın 1. gününü böylece zehir eder gibi oldu eksik olmasın. Gerçi hakkını yemeyim iyi geçen anlarda olmadı değil. Yine de buz gibi havada ıslak ıslak marul paketledim. Paşam bayramda bulunmuyor diye gidip 40 kasa kadarcık marul almış. Onu paketleyip dolaba tıkmamız gerekiyordu, bir kaç gün fazla dayansın diye. Arada müşteriler geldi-gitti. Sonra ilk defa çiğ köfte sardım lan dürüm yaptım yani. Ama bence adam benden memmun olmamıştır zira abim yoktu o ara ve bilmeyince kötü oluyor malzemeden epey kısmışım ben. Abim gelip bir tane de o yaptı, benimki onun yanında bildiğin kürdan gibi kalırdı.

İşte ilk olmayan hele son hiç olmayacak olan berbat bayramlarıma bir gün daha böyle eklendi. Bütün günü marullar ve elimde paspasla amele gibi geçirdim. Yok yok ameleleri küçümsemiyorum ama kendimde durmuyor yani o paspas, yakışmıyor bir kere. Hele de etrafta tek kız yokken bütün gün ziyan oldu yani. Sonra bu kızların olmayışına dua edeceğimi bilemezdim tabii. Annem sabah motorla gideceğiz üşümeyelim diye bize atkılar vermişti. Abim kendininki olan maviyi kim bilir nereye tıktı ama annem benim pembeyi azimle yanıma verdi. Orda hava buz gibi, tüm gün sırılsıklam olmuştum zaten. Motora bineceğimiz vakit karanlıktı bende o pembe atkımı doladım her tarafıma. Sonunda mumyaya benzediğimi düşünüyordum. Geceye bir kez daha şükrettim ve pembe atkımla kimsecikler beni görmedi(!)... Pembe gecede başka sırlarda vardı tabii...

İki gün için bir kedim olmuştu. Evin önünde gördüğüm o güzel yaratık kuzeniminmiş annemi ikna ettim bize aldım, sevdim, besledim, beraber uyuduk. Ve annem çocukların elinden düşmüyor diye bayramın 2. günü kedime tekmeyi bastı. Zaten bir isim bile koymamıştım ama güzeldi terbiyesiz. Hem ben biliyorum annemi sevmiyor kedileri. Ne kadar zıttız...

Bayramın geri kalan kısımlarını yazmak istemiyorum. Mümkünse hepsini silip atayım. Sadece 4 tane çocuk ancak bu kadar canavar olabilirdi!

Dur son bir not daha ekleyim. Annem ehliyet kursuna yazıl dedi! Evet beni mutlu eden asıl olay buydu. Aynı şeyi ablamda destekledi. Acayip mutluyum ulan benimde ehliyetim olabilir yani. Ama çok umut etmeyim şimdi önce kayıt olana kadar bekleyim...

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder

Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?