O anlayışsız benim

Neden iyi biri olamadığımın cevabı çokta uzakta değil. Bu kadar bencil olmasam iyi bir aşık bile olabilirdim. Belki öyleyimdir bilemedim bak. Ama yine de Aşk en bencil duygu bence, hala yani.

Hayatım müthiş karmaşık, aynı zamanda da basit. Bütün gün işsizliğimle birlikte evdeyim. Diğer taraftan bir sürü şey olup bitiyor. Neden hala kafayı yemediğimi bende bilmiyorum bak. Ama onunda sınırına epey yakınım. Damla ile ilgili bir sürü şey oluyor daha çok. Erken evlenmeleri bile söz konusu olabilirdi bir ara. Sonra başka şeyler oldu ve daha başka bir sürü kötü şey. Sanki üzerimdeki kötü şansı onun hayatına geçirmişim gibi. Hoş kendi hayatımda hala çok boş ama. Kısacası yolunda giden hiç ama hiç bir şey yok.

Bunları da otobüsten yazıyorum zaten. Uzun zaman sonra ilk kez köye gitmek için yola çıktım. Gerçi bu bile annemin isteği ile oldu. Nasılsa çalışmıyorsun gel dedi. Ne zaman döneceğimi bilmiyorum. Okyanus olmadan orada nasıl durabileceğimi de. Her yerde bir sürü anı varken kısılıp kalmış gibi hissedecekmişim gibi geliyor. Annem gidişim konusunda oldukça heyecanlı, bazen annemin bana olan sevgisini hak etmediğimi düşünüyorum.. Bütün anneler böylemidir bilmem ama o iyi ki var...

Hayatımın diğer yönünü iyice karıştırdım. Dedim ya iyi bir aşık ya da sevgili değilim sanırım. Aşırı zorlayıcı ve anlayışsızım. Ve bencil. Bazen nasıl hala beni sevebildiğine oldukça şaşırıyorum. Aslında bütün insanların beni sevenlerin en azından, bana katlanabilmelerine şaşırıyorum diyelim. Kendimi hiç sevmiyorum ve ben bile beni çekemiyorum.

Lütfen en yakın zamanda herşey eskisi gibi olsun. Yoksa ben ciddi anlamda kendimi kaybedeceğim.. Bu bir kaç gün hiç bir şey yapmadan sadece ama sadece oturmak istiyorum..

(Biliyor musun aslında sana her yalnız kalmak istiyorum dediğimde daha çok konuşmak istiyordum, her sessiz kaldığım zamanlarda benimle daha çok konuşmanı..)