Şimdi sırada ne var?

Bu başka bir şey, herkesten önce kendine yabancı olmak.

Ben aslında seviyorum kendimi. Bazen gördüğümde aynada kim bu demediğim zamanlarda yani. O zamanlar bende tanımıyorum çünkü. Gölgeme bile yabancı bakar oldum. Kalan zamanlarda bir sorun yok çok şükür, hey böyle daha iyisin diye kendimi teşvik ettiğim bile oluyor. Nereye kadar? bilmiyorum. Yabancılaştığım başka şeylerimde var, biraz ikiye bölünmek gibi. Bir tarafım pembeye çok düşkün şu ara. Tam olarak pembe denilemez ama siyah dışındaki renkler işte. Diğer tarafım bol pantolonlar ve geri kalan erkeksi şeyler peşinde koşturuyor. Bende ikisini birleştirip garip bir karışım çıkardım ortaya. İnsan şekerde bile pembe olanı mı seçer ya? Orda mavi var turuncu var sen git pembeyi seç! olacak iş değil. Bu karışıklığı bir yerde çözmeliyim, içimdeki yabancıya ya alışacağım ya da yok edeceğim.

Odamdayım şimdi. Bazı şeyler değişmiş. Işık'tan sonra zaten minik bir boşluk vardı şimdi bu daha farklı bir boyutta diğer bir boşluğa yol açtı, değişiklik yani. Sanki biri evimdeki tüm düzeni değiştirmiş gibi hissediyorum. Burayı şimdilik benimseyemiyorum. Odaya yeni kızlarda gelince durum daha da garipleşti tabii. Şimdi tamamen misafir gibi davranıyorum kendime. Zaten son yılım yurtta, okulda. Bu yabancılığın üstüne korku salıyor biraz yüreğime.

Korkularımda başka şeyler de var tabii. Gelecek, başlı başına korku sebebi. 15 yıl oku sen sonra bir anda aaa okul bitti desinler -bitmez gibi duruyor ama- ne biçim insansınız be. Okula alıştırdıktan sonra tekme atarcasına git şimdi de iş bul ne demektir? Ben ne anlarım işten güçten? Ben anca elimde defter -lisede tabii- okula gidip gelmeyi bilirim. Birileri ödev verir, neredeyse bedava hayatımda onu araştırıp yapmayı bilirim ben. Kimse bizi okuldan sonrasına hazırlamıyor ki. Sorsan meslek ne diye onu bile bilmem. Okulların en büyük eksikliği bu bence. Okul sonrasına hazırlamıyorlar. Sudan çıkan balıklardan beter oluyoruz. Nefes almak istiyorsan torpilin olacak anca böyle hayat.

Bir diğer mesele -ki yazsam sayfalar çıkar bence burdan- okul! Milyon tane dersim var lan! Haftamın tek boş günü yok. Bildiğin uykuya hasret dolanıyorum. Tamam ilk hafta daha ve henüz ders yok ama ben biri olurda yoklama alır diye her derse koştur koştur gidiyorum. Çünkü bizim sınıflar biraz dandik hangi derse gelecekleri belli olmuyor terbiyesizlerin. Sabah 8:30'da dersi mi olurmuş? Bu ne biçim bir adalet. Zaten 11 tane dersim var nefes almaya vaktimin olmayacağı bir programım var.  Bu dönemleri de atlatıp mezun olabilirsem bence ben her haltı yapabilirim. Kendimden beklemediğim bir başarı bu ama sanırım sahneyi bana bırakabilirsiniz, ben oraya bir yorgan bir yastık atar uyurum hocam.

Babaannem bile artık yeter bitir şu okulu dedi lan. Bırak beni kadın bile bıkmış uzatmalarımdan. Yüksek lisans yaptığımı düşünemiyorum bile, eve sokmazdı artık.

I Love Gamze

204 yazı yazmışım şimdiye kadar. Arada şarkı sözleri de olabilir tabii. Sorsan hiç birini hatırlamıyorum ama. Hafıza denilen şey bende oldukça zayıf olabilir. Mümkün yani. Durduk yere 204'e takılmadım canım, çalıştığım otelden hatırladığım tek oda numarası. Ondan sonra diğerleri geliyor aklıma. Sanırım o odada patronun oğlu kaldığından daha net hatırlıyorum. Niye bunu yazıyorsam şimdi?

Uzun zamandır yazmadım. Aslında az daha sabretsek bir ay olabilirdi bence. O azmi gördüm kendimde. Fındık bitmek bilmiyor. Tane tane dibinden topluyoruz da. Çok illet çekilmez bir şey şu fındık. Zaten ablam da gidince daha beter oldu. Annem, ben ve bitmeyen fındık! Tüm günler böyle olunca düşünün yani sıkıntıdan ölüyor insan. Sabahtan akşama kadar müzik dinliyordum. Hala sözlerini ezberleyemedim orası ayrı. Hafızam zayıf demiş miydim? ya da belki ingilizce olduğundan aklımda kalmıyordur. Lemonade mouth diye bir film izledikte Disney channel'da. Ordaki bütün şarkılara hasta oldum. Onları dinliyorum işte. Hatta kendimi az daha aştım Bridgit Mandler'a da hasta oldum onun şarkılarını da indirdim dinliyorum. Allah'ım boş vaktinde özene bezene yaratmış bence onu. İnsan o kadar mı tatlı güler ya. Neden benim gamzem yok?!?

Şu ara önüme gelen kıza aşık(!) olmamdan yola çıkarsak bence yeni aşklara hazırım ben. Ya da artık hazır olmak istiyorum böyle siyahlara bürünüp garip bir şey oldum ya aşmak istiyorum sanırım. Miray'la hiç konuşmadığımızı söylemiş miydim? En son ona binbir arayışla bulduğum çakmağı ne yaptığını sordum sanırsa Kurt'larda kalmış. İşte ondan beri konuşmadık. Biraz daha özenli olmalı insan. Ben hala (salakmıyım neyim) ona aldığım ama veremediğim beyaz çikolatayı taşıyorum.

Nfs MW trainer ile harika! Abim bana atmıştı oyunu bulup çıkardım klasörlerden, sonra hilelerini ararkene buldum bitane trainer oyun böyle mükemmel bir şey oldu. Tavsiye edilir yani. Kendi orjinal oyun cdmi bulsaydım daha da güzel olabilirdi bence. Bütün evi darmadağın ettiğim halde bulamadım. Annem de görmemiş.

Annem demişken ben ablamı yazacaktım bu akşam. O gidince fena oldum be. Bu kadar kısa da bir yazı planlamıyordum ama aklımdan hepsi uçup gitti. Sonra yeğenimde gitti. Çocuklar da gidince ev bir boş kaldı ki annemde bende garip olduk be kısaca. Ne kadar gürültü çıkartsalarda çocukları geri istiyorum.

Pazar günü kpss var ve zerre kadar çalışmadım. 

Bana Bridgit gibi birini ver Allah'ım noluuuuuuuuuuuuuur o çok tatlı :) Gamzesi de olsun ama :))