*********
Dün hastaneye gittik. Aylardır gidip kan vermek istiyordum, belki kan dokusu biri ile uyarsa ilik verebirim gibi bir şey işte. Tam konuyu toparlayamadım.
Günün ondan sonraki kısmı cehennem azabıydı eksik olmasın. Sonra alışveriş falan derken işe geç kaldım. İş? Derken yurdun karşısındaki cafede çalışmaya başladım ben. Garson lan! yapmak istediğim iki meslekten biri garsonluktu. Şimdi sadece bilgisayar tamircisi olmak istiyorum. Tamam garson olmak kötü değil ama müşterileri dövmek gibi inanılmaz bir istek duyabiliyorum bazen. Ondan dolayı yani. Yoksa gül gibi geçinip gideriz orda. Yanlız çalışmaya başladıktan sonra farkettim ki bir daha cafelerde hiç bir şey yemem yani. Bir kaç gün sonra ayrılacağım zaten ordan da, sadece anneme bayramda hediye alabilecek kadar biriktirmeye çalışıyorum. Her gün 10 lira ile bu pekte kolay değil.
Bilgisayarımın kablosuna da kavuştum hani ama şimdi hem kota yeniden başa bela hem de iş. Hatta daha çok iş bence. Dün kaç saat ayakta kaldıysam bugün doğru düzgün yürüyemiyorum çünkü ayaklarım acıyor. Ben gidip hazırlanmaya başlayım en iyisi. Vakit yaklaşıyor.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yaz yaz hiç çekinme canııım ne gerek var? aramızda yabancı mı var sanki?