Zayıfım ben ya!

Bulduğu her filmde zırıl zırıl ağlıyorsam suç benim değil genlerimindir. Hiç ayırmam her filme ağlarım yani. Yeniden dersleri sabahın köründe olan bir insan evladıyım da ayrıca. Bütün filmleri gece gece izleyip kızlarla sabahın köründe kalkıyorum ki gözlerim şişerse falan insinler diye. İçime kaçmış bir hüzün var ki atamıyorum üzerimden.

Bunun dışında çok iyiyim Allah'a şükür. Küçük şeylerden mutlu olup pollyannamı ortaya çıkarmaya çalışıyorum. He bir de sinirli hallerim var ki her bir şeye tripcanım.

Bir de ütü özürlüyüm! ütülemek için elime aldığım kıyafetlerim eskisinden beter oluyorlar. Oda arkadaşlarıma yıkmaya çalışıyorum bende.

Arkadaşlarım demişken bir de depresona girip zayıflasım var. 4 kişilik odanın 52 ile en kilolu kızı benim! içime dert oluyo resmen. İncecik kızların yanında kendimi ayı yavrusu gibi görmeye başladım. Ben ki her ortamın en zayıf kızı olurdum şimdi bak bir de. Yemek yedirmeye de çalışıyorum yok anacım yemiyorlar. Şimdi gene gidip kendimi yemeğe vercem sırf onların yüzünden yani. Nolur okul açılsın kendi odama gideyim, benden kilolu kızların "aaaa Efsun nasıl yiyorsun da kilo almıyorsun" laflarına maruz kalayım nolur. Biraz aklım başıma gelsin.

Şimdi müjdeli bir haber vermek isterdim ama az daha kendime saklıcam bunu.

Ama kötü haber veririm ki iki arkadaşımın da doğum günü yaklaşıyor, üçüncüsü de -liseden bu- evleniyor! kız bildiğin evleniyor ama biz gidemiyoruz. Neyse ben gidip alacağım hediyeleri düşüneyim